لجبازی در کودکان

لجـــــاجت و كـــج خلقـــــــــــي

لجبازي كودک ممكن است واكنشی باشد كه كودک در قبال كوچكترين سرخوردگي از خود نشان مي دهد. ممكن است مانع كاری كه كودک ميل دارد انجام دهد، شوند، در اين حال كودك تحريك وعصباني مي شود و چيزهايي از اين قبيل مي گويد: "هيچ كس مرا دوست ندارد . هيچ وقت كسي چيزي به من نمی دهد. اما همه از من انتظاراتی دارند كه انجامش از عهده ام خارج است". ممكن است كودک دراين حال خود را به زمين بكوبد ، سرش را به زمين بزند، لگد بزند و توجهی به محيط اطراف نداشته باشد. در عصبانيت هاي معمولی ، اين حالت فقط يكي دو دقيقه طول مي كشد و با خسته شدن طفل برطرف مي شود و بعد از آن به مدت چند دقيقه به آهستگی هق هق مي كند و حتي اغلب ممكن است از حركتی كه كرده و عدم كنترلی كه نشان داده است ، پشيمان شود . ولي در حين عصبانيت نمي توان با استدلال طفل را آرام كرد ؛ زيرا در اين لحظات تماس كودک با محيط تا حدود زيادی قطع شده است. براي فهم لجاجت و بدخلقي كودكان و درمان آن بايستی تمايل كودک و انتظارات والدين را به خوبی شناخت و در جهت هماهنگ كردن آن اقدام كرد. حالت بد خلقي وعصبانيت كودک را مي توان به منزله دريچه اطميناني دانست برای برطرف كردن هيجانات شديدی كه طفل نمی تواند آنها را كنترل كند.